Dowództwo rosyjskich Wojsk Rakietowych Przeznaczenia Strategicznego (RWSN) zorganizowało specjalne ćwiczenia z mobilnymi wyrzutniami rakiet balistycznych Topol-M z okazji zbliżającej się 30. rocznicy służby operacyjnej jego poprzednika, rakiety Topol.
Manewry odbyły się we wtorek, 14 lipca br. w Moskiewskim Okręgu Wojskowym i były filmowane z powietrza przez bezzałogowe aparaty latające. W rejonie Sierpuchowa, 99 km na południe od stolicy Rosji, ćwiczono głównie alarmową gotowość bojową systemu do działań operacyjnych. Poniżej nagranie wideo zarejestrowane przez drona:
Największą nowością był jednak test systemu Kaskader, oferującego możliwość zaopatrywania w paliwo rakietowe pocisku balistycznego za pomocą pozyskiwania z powietrza azotu i tlenu w postaci ciekłej i gazowej pod ciśnieniem 400 atmosfer przy bardzo niskiej temperaturze. Jurij Dmitrijew, zastępca dyrektora firmy NPO Gelimasz, producenta systemu Kaskader, powiedział, że:
System przeszedł testy państwowe i w 2016 roku zakłady będą gotowe do rozpoczęcia produkcji seryjnej.
W trakcie manewrów zrealizowano również symulację przekraczania skażonego terenu oraz ataku terrorystycznego na konwój z rakietami, o którym na filmie poniżej:
Rakieta balistyczna RT-2PM Topol (w kodzie DIA/NATO: SS-25 Sickle; indeks GRAU: 15Zh58) weszła do służby operacyjnej w dniu 23 lipca 1985 r. w republice Mari El nad środkową Wołgą. Od tego czasu został gruntownie zmodernizowany i powstała nowsza wersja Topol-M.
Poniższy fragment pochodzi z: Rozwój oraz dalsze perspektywy dla rosyjskich strategicznych systemów balistycznych po rozpadzie ZSRR
RT-2UTTH Topol-M (w kodzie DIA/NATO: SS-27 Sickle-B; indeks GRAU: 15Zh62) z pojedynczą głowicą atomową jest zaawansowaną wersją międzykontynentalnego pocisku balistycznego RT-2PM Topol. Na Zachodzie jest uważany za odpowiednik amerykańskiego LGM-30G Minuteman III (podczas gdy Topol jest porównywany z LGM-30 Minuteman II), choć wielu ekspertów uważa go za nową jakość w wojskach rakietowych ? choćby z uwagi na zupełnie nową konstrukcję, którą sugeruje chociażby odmienny wygląd.
Trójstopniowy, zasilany paliwem stałym i ważący 47,2 tony pocisk ma 22,7 metra długości oraz 1,95 metra średnicy, a na odległość 11.000 kilometrów przenosi pojedynczą głowicę jądrową o mocy 800 kT. Jako klasyczny ICBM może być odpalany z utwardzonego silosu lub wyrzutni samochodowej, która z uwagi na wysoką mobilność zapewnia większe szanse na przetrwanie systemu w przypadku ataku bądź kontrataku przeciwnika.
Pierwszy test Topol-M odbył się w dniu 20 grudnia 1994 roku, a wszystkie testy aerodynamiczne zostały zakończone w 1995 roku. Do września 1999 roku przeprowadzono łącznie 8 startów z kosmodromu Plesieck, a głowice ćwiczebne były wycelowane w poligon Kura na Kamczatce.
W dniu 23 grudnia 1997 roku po czterech udanych startach testowych, dwa pierwsze Topol-M zostały zostały rozmieszczone na próbę (jeden jako pocisk szkolny, a drugi w pełni sprawny, ale bez głowicy bojowej) w Tamańskiej Dywizji Rakietowej w Tatiszczewie (obwód saratowski), a do lipca kolejnego roku ? następne dwa pociski. Do końca 1998 roku Strategiczne Wojska Rakietowe Federacji Rosyjskiej skompletowały pułk złożony z 10 pocisków oraz przeprowadziły udane testy sześciu. W grudniu 1999 roku drugi pułk osiągnął gotowość bojową, a trzeci już rok później. Pierwsze mobilne wersje zostały rozmieszczone w 54. Gwardyjskiej Dywizji Rakietowej (Tejkowo, obwód iwanowski) w grudniu 2006 roku. Wszystkie 78 pociski (60 stacjonarnych i 18 mobilnych; stan na 2012 r.) podlegają dowództwu 27. Gwardyjskiej odznaczonej Orderem Czerwonego Sztandaru Witebskiej Armii Rakietowej we Włodzimierzu (JW 43176), 200 km na wschód od Moskwy.
Wersja mobilna pocisku RT-2UTTH Topol-M bazuje na białoruskim podwoziu MZKT-79221, którego prototyp opracowano w 1995 roku. Jest to wyrzutnia typu TEL (Transporter Erector Launcher), która służy do transportu, podnoszenia i odpalania pocisku. Ma 20 metrów długości, napęd na wszystkie 16 kół, z których 6 par jest skrętnych (po trzy licząc od przodu i tyłu), bez pocisku waży 47 ton, a załadowany około 100 ton. Silnik o mocy 800 KM pozwala rozpędzić samochód do 50 km/h. Wyrzutnia ustawiana jest do pionu przy pomocy ładunku pirotechnicznego, a przygotowanie rakiety do odpalenia trwa 2 minuty.
Gdy we wrześniu 2000 roku Duma Państwowa ratyfikowała układ rozbrojeniowy START II, Rosja została zmuszona do stopniowego wycofania wielogłowicowych R-36M. Zaprojektowany przez Moskiewski Instytut Techniki Cieplnej i budowany w Wotkińskich Zakładach Budowy Maszyn, jednogłowicowy Topol-M można jednak przekonstruować na możliwości przenoszenia wielu głowic jądrowych. Owocem tego zamysłu jest czterogłowicowy RS-24 Jars.
RT-2UTTH Topol-M by Ralph1989.
