Rewelacyjne przekroje broni w 3D

Pewnie każdy z Was kiedyś zastanawiał się jak jest skonstruowana broń, jak ona wygląda od tzw. ?środka?? Częściowej odpowiedzi na to pytanie udzielił nam utalentowany ukraiński grafik Alex Lartsev, który za pomocą grafiki 3D stworzył niesamowite przekroje legendarnych pistoletów oraz karabinów maszynowych.

Efekt jego pracy jest powalający:

Pistolet Colt M1911

Colt M1911A1 to legendarny, amerykański pistolet samopowtarzalny kalibru .45, wywodzący się z konstrukcji zaprojektowanej przez Johna Browninga w 1900 r. Amunicję pistoletu stanowiły naboje .45 ACP (11,43 mm) (0,45 cala) z pociskiem o wadze 15,2 g, wystrzeliwane z prędkością 250 m/sek. Ze względu na użycie mocnego naboju pistolet miał zamek ryglowany w momencie strzału. Odrzut powodował cofnięcie się lufy połączonej z zamkiem. Lufa przymocowana była do szkieletu obrotowym łącznikiem, który ściągał ją do dołu podczas cofania (tzw. przekoszenie lufy), następnie następowało otwarcie otwarcie zamka i ruch do tyłu, który wyrzucał pustą łuskę, przy czym wracając do przodu ładował kolejny nabój. Pistolet posiadał magazynek jednorzędowy z siedmioma nabojami umieszczony w rękojeści.

Pistolet M1911A1 w czasie II wojny światowej był etatowym wyposażeniem oficerów i podoficerów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie (m.in. żołnierzy 1. Samodzielnej Brygady Spadochronowej) oraz niektórych oddziałów partyzanckich działających na terenie okupowanej Polski. Ze względu w trudności w zaopatrzeniu w amunicję .45 ACP pistolety dla oddziałów partyzanckich były produkowane w wersji strzelającej używanym przez Niemców nabojem 9×19 Parabellum. Umożliwiało to używanie zdobycznej amunicji. Ponadto pistolety bazujące na pierwotnej konstrukcji są nadal produkowane, choć obecne modele mogą różnić się od oryginału. Najczęściej spotykane modyfikacje to przekalibrowanie broni na słabszą amunicję oraz zmiana magazynków z jednorzędowych na dwurzędowe.

SigSauer P228

SIG-Sauer P226 zyskał sobie znakomite opinie w świecie. Używany jest przez wiele jednostek policyjnych całego świata oraz oddziały specjalne, wśród których należy wymienić US Navy SEALs czy JW GROM. W 1998 roku pojawiły się nowe wersje P228 i P229, w kalibrze 9 mm IMI, .357 SIG i .40SW. Pierwszy, z 13 nabojowym magazynkiem, w dwóch ostatnich przypadkach pistolet ma 12-nabojowy magazynek i jest nieco cięższy (840 g).

Historia SigSauer P228 sięga 1989 roku. Była ona kompaktową wersją pełnowymiarowego P226. Pistolet jest podobny do niego w kształcie, ale mniejszy i bardziej „zaokrąglony”, z mniejszą pojemnością magazynka. Technicznie zbliżony do serii P220.

Pistolet FP-45 Liberator

FP-45 Liberator to amerykański pistolet jednostrzałowy kalibru 11,43 mm, pochodzący z okresu II wojny światowej i produkowany dla Office of Strategic Services (Biuro Służb Strategicznych – protoplasta CIA). Z założenia pistolet ten był przeznaczony dla oddziałów ruchu oporu. W dużych ilościach były one zrzucane (w plastikowych torebkach i z komiksową instrukcją) na terenach zajętych przez wroga. Jednakże nie ma wzmianek o ich użyciu bojowym, ani też o skuteczności.

Szkielet broni wykonano w postaci dwóch znitowanych wytłoczek z blachy stalowej. Lufa o przewodzie gładkim była do niego przyspawana. Zamek, wykonany w postaci odlewu stalowego, nie posiadał wyciągu łusek. Wybijano je po strzale specjalnym stempelkiem, lub innym zaimprowizowanym narzędziem (np. ołówkiem). W rękojeści broni mieścił się, zamykany zasuwką, pojemnik na 10 naboi owiniętych w komiksową instrukcję obsługi.

Karabinek automatyczny AK

Karabinek AK (ros. ??????? ??????????? ? automat Kałasznikowa), potocznie nazywany kałasznikow, to karabinek automatyczny konstrukcji radzieckiej z okresu po II wojnie światowej. Prace nad bronią trwały do roku 1947 r., gdzie po raz pierwszy wyprodukowano sprawny prototyp. Do służby nowy karabin wszedł w 1949 r. jako Automat Kałasznikowa model 1947.  Niedługo potem nazwę skrócono i narodził się jeden z najpopularniejszych akronimów w historii ? AK47. Karabinek AK trafił w sumie na uzbrojenie  przeszło 106 krajów na całym świecie, a także do różnych ugrupowań partyzanckich i terrorystycznych.  Zakorzenił się także trwale w popkulturze i kinie akcji. Jest nawet na fladze Mozambiku i Hezbollahu czy też stanowi godło Burkina Faso.

>>> Czytaj więcej: Michaił Kałasznikow ? ponadczasowy bohater Rosji <<<

Karabinek automatyczny AK jest bronią samoczynno-samopowtarzalną, działającą na zasadzie odprowadzenia gazów przez boczny otwór w lufie do komory gazowej, umieszczonej nad lufą. Elementem łączącym zespoły i mechanizmy karabinka jest komora zamkowa, wykonana ze stali metodą obróbki wiórowej. Wewnątrz niej znajdują się: mechanizm powrotny, opory ryglowe, mechanizm spustowo-uderzeniowy, wyrzutnik łusek oraz zespół odrzutowy. Do komory w sposób trwały jest przyłączona lufa (za pomocą gwintu), kolba stała (AK) lub składana (AKS), rękojeść typu pistoletowego i kabłąk języka spustowego z zatrzaskiem magazynka, natomiast w sposób rozłączny ? magazynek i pokrywa komory zamkowej. Lufa karabinka ma przewód z bruzdowaną częścią prowadzącą (4 bruzdy prawoskrętne) i komorą nabojową. Na jej zewnętrznej części wylotowej jest nacięty gwint lewoskrętny, służący do nakręcania odrzutnika (do strzelania 7,62 mm nabojami ślepymi wz. 1943) lub tłumika dźwięku i płomieni PBS-1. Można tam także mocować bagnet nożowy.

Granatnik MGL M32

Granatnik MGL M32 produkowany jest przez firmę Milkor w Republice Południowej Afryki. Granatnik Milkor MGL jest bronią półautomatyczną, rewolwerową z bębnem o pojemności 6 naboi. Broń tego typu może strzelać granatami odłamkowymi, gazowymi, dymnymi, a nawet śrutowymi. Głównym elementem granatnika jest stalowa rama, do której przymocowany jest bęben rewolwerowy. Wloty komór bębna są zakryte obracaną w prawą stronę pokrywą, do której przymocowany jest chwyt pistoletowy i mechanizm uderzeniowo-spustowy oraz kolba. Ważący zaledwie  5,3 kilograma (bez amunicji) granatnik stał się idealną bronią wsparcia, używaną przez siły zbrojne kilkunastu krajów świata. Granatnik MGL M32 bierze również udział w przetargu na zakup przez Wojsko Polskie 200 granatników rewolwerowych.

Karabin Mosin wz. 1891/30

Karabin Mosin wz. 1891 (???????????? ???????? ??????? 1891 ????, ???????????, Mosin-Nagant) to skonstruowany pod koniec XIX wieku przez Siergieja Mosina rosyjski karabin powtarzalny. Karabin ten i jego wersje rozwojowe były podstawowym uzbrojeniem piechoty rosyjskiej i Armii Czerwonej od lat 90. XIX wieku do lat 50. XX wieku, kiedy zastąpił go karabin szturmowy AK.

Pierwszą większą modernizację karabinu Mosina przeprowadzono dopiero pod koniec lat dwudziestych. Prace modernizacyjne prowadził zespół składający się z W. G. Fiodorowa, W. A. Diegtariowa, i F. W. Tokariewa. Efektem był karabin wzór 1891/30. Nowy karabin był prostszy w produkcji (zmieniono zewnętrzny kształt komory zamkowej z graniastosłupa na cylinder). Opierając się na konstrukcji karabinu wz. 1891/30 opracowano w 1931 roku karabin wyborowy, wyposażony w celownik optyczny (PU o powiększeniu 3,5 lub PE o krotności 4x).

Wszystkie grafiki pochodzą ze strony autora na devianART: ABiator

Miłośnik historii, a w szczególności zagadnień związanych z wojskowością. Obecnie stale interesuję się wydarzeniami w Wojsku Polskim. Zapalony bibliofil, poświęcający każdą wolną chwilę na czytanie książek.