Jak poinformował dziennik Izwiestija, Rosja wznowi produkcję największych poduszkowców desantowych na świecie w 2018 roku. Zainteresowanie tymi gigantami (projekt 1232.2 Żubr) następuje w kilka miesięcy po przekazaniu pierwszego zbudowanego w Chinach poduszkowca tego typu na podstawie licencji ukraińskiej (projektu 958 Bizon).
W czwartek, 15 czerwca br. na łamach rosyjskiego dziennika Izwiestija pojawiła się informacja o planach wznowienia produkcji w Rosji największych poduszkowców desantowych na świecie projektu 958 Bizon/1232.2 Żubr (w kodzie NATO: Pomornik). Produkcja pierwszych okrętów ma ruszyć w 2018 roku, a wśród rozważanych wykonawców wymieniane są: Centralne Morskie Biuro Konstrukcyjne (CMKB) OAO ?Ałmaz? z Sankt Petersburga, Stocznia ?Morie? w Teodozji (na terytorium okupowanego przez Rosję Krymu ? przyp. red.), Stocznia ?Amurskij Sudostroitielnyj Zawod? (dawna nr 199) w Chabarowsku oraz Nadbałtycka Stocznia ?Jantar? w Kaliningradzie. Wszystkie wymienione bowiem przedsiębiorstwa produkowały różnej klasy poduszkowce w swojej historii, a najbardziej prawdopodobnym jest biuro z Sankt Petersburga, które w przeszłości uczestniczyło w dostawach poduszkowców projektu 1232.2 Żubr dla Grecji.
Ekspert wojskowy, Andriej Frołow, powiedział w wywiadzie dla Izwiestiji:
Wznowienie produkcji jednostek typu Żubr związane jest przede wszystkim z uruchomieniem linii montażowych turbin gazowych w zakładach NPO ?Saturn?. Są to dobre jednostki, dla których zawsze istnieje nisza, duże okręty desantowe będą potrzebne w teatrach zamkniętych operacji morskich, na takich akwenach jak Morze Czarne, Bałtyckie czy Kaspijskie. W ten sposób zachowamy także nasze możliwości budowy tego typu poduszkowców desantowych.
Nisza o jakiej wspomniał Frołow to uzupełnienie floty pięciu okrętów desantowych projektu 21820 Diugoń o wyporności 280 ton, które rozpoczęły służbę w latach 2009-2015. Poza dwoma potężnymi Żubrami, WMF dysponuje też małymi jednostkami projektu 11770 Serna (wyporność 99 ton; 11 egzemplarzy) i projektu 1176 Ondatra/Akuła (90 ton; 13 egz.). Dodał, że wciąż istnieją problemy z napędem diesla okrętów typu Diugoń, natomiast poduszkowce typu Żubr zostały już przetestowane i sprawdziły się w operacjach desantowych.
Żubr?
Poduszkowce desantowe projektu 958 Bizon/1232.2 Żubr (w kodzie NATO: Pomornik) pozostają na wyposażeniu trzech państw. Marynarka Wojenna Rosji (WMF) posiada dwa okręty: RFS Jewgienij Kocieszkow (770) (wcześniej MDK-50) i RFS Mordowia (782) (MDK-94), a Marynarka Wojenna Grecji (Polemiko Naftiko) zakupiła w 2001 roku cztery jednostki: HS Kephallenia (L 180), HS Ithaki (L 181), HS Kerkyra (L 182) i HS Zakynthos (L 183).
Najnowszym użytkownikiem stały się Chiny, zakupując dwa poduszkowce na Ukrainie oraz uzyskując licencję na budowę dwóch u siebie (czytaj więcej: Chiny: Największy poduszkowiec świata zbudowany w kraju przekazany marynarce wojennej). Warto zauważyć, że ukraiński państwowy koncern zbrojeniowy SC UkrOboronProm otrzymał zlecenie na te okręty od Pekinu jeszcze przed aneksją półwyspu krymskiego przez Rosję i Stocznia ?Morie? zdążyła skompletować dwa kadłuby pod poduszkowce, których budowa, z powodu zawirowań politycznych, ostatecznie nie została dokończona.
Jednostki mają 57 metrów długości, 25,6 metra szerokości oraz 555 ton pełnej wyporności. Napęd stanowi pięć stosowanych w lotnictwie silników turbośmigłowych Kuzniecow NK-12MV o mocy 14.795 KM każdy (trzy odpychają go, a dwa unoszą), które zapewniają mu prędkość maksymalną 63 węzłów (117 km/h), natomiast zasięg poduszkowca wynosi 300 mil morskich (560 km) przy 55 węzłach (102 km/h). Uzbrojenie pokładowe stanowią dwie szybkostrzelne armaty wielolufowe AK-630 kal. 30 mm, dwie wyrzutnie MS-227 Ogon dla rakiet niekierowanych kal. 140 mm, od 20 do 80 min oraz cztery ręczne wyrzutnie rakiet 9K32 Strieła-2 lub dwie 9K34 Strieła 3 w konfiguracji poczwórnej okrętowej wyrzutni o zasięgu 6.000 metrów. Załogę stanowi 4 oficerów i 27 marynarzy. Poduszkowiec może pokonywać przeszkody o maksymalnej wysokości 1,6 metra i wykonywać rejs przy stanie morza 4 w skali Douglasa (wysokość fali 1,25-2,5 metra).
Poduszkowce tego typu mogą zabrać na pokład ładunki i ludzi w pięciu konfiguracjach:
RFS Jewgienij Kocieszkow (770), poduszkowiec projektu 1232.2 Żubr w służbie rosyjskiej podczas lądowania w obwodzie kaliningradzkim. / Wikimedia Commons (CC BY 4.0).
Źródło:
iz.ru: ??????? ???????? ???????? ???????
Czytaj także:
Rosja: Położono stępkę pod nowy lodołamacz patrolowy dla WMF [WIDEO]
Rosja: Testy systemu przeciwlotniczego Tor-M2KM na fregacie rakietowej [WIDEO]
Surrogat ? dron-symulator okrętu podwodnego dla WMF?
Rosyjski krążownik rakietowy RFS ?Wariag? na Filipinach [WIDEO]
Zbliżenie rosyjsko-filipińskie? Wizyta niszczyciela rakietowego RFS ?Admirał Tribuc? w Manili
Krążownik rakietowy ?Marszał Ustinow? po pierwszych próbach od zakończenia modernizacji
Marynarka Wojenna Rosji podsumowuje strzelania rakietowe w 2016 roku
Rosyjski okręt oceanograficzny ?Jantar? w Iranie
