W dniu 28 sierpnia br. irańska agencja informacyjna Fars (FNA) poinformowała o rozpoczęciu rozmieszczania systemów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych S-300PMU-2 Faworit w rejonie kompleksu wzbogacania uranu Fordo.
Wikimedia Commons.
Agencja Fars opublikowała zdjęcia i nagranie wideo z rozmieszczania systemów przeciwlotniczych i przeciwrakietowych S-300PMU-2 Faworit w rejonie kompleksu wzbogacania uranu Fordo, położonego niedaleko stolicy miejscowości Kom, stolicy ostanu (prowincji) o tej samej nazwie.
Jak podkreślono w komunikacie, systemy obrony powietrznej produkcji rosyjskiej będą chronić ośrodek badań jądrowych, leżący na terenie dawnej bazy wojskowej elitarnego Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, przed prawdopodobnym atakiem lotniczym ze strony Stanów Zjednoczonych lub Izraela.
Watch #video: #S300 deployment at #Iran's Fordo #nuclear site pic.twitter.com/I5Ou5QhIJw — Iran (@Iran) August 28, 2016
Watch #video: #S300 deployment at #Iran's Fordo #nuclear site pic.twitter.com/I5Ou5QhIJw
— Iran (@Iran) August 28, 2016
Przypomnijmy, że po zniesieniu oenzetowskiego embarga na dostawy broni do Iranu, w dniu 9 listopada ub. r. rosyjski koncern PWO Ałmaz-Antiej otrzymał kontrakt na dostawy baterii systemu S-300 (czytaj więcej: Iran podpisał z Rosją umowę ws. baterii przeciwlotniczych S-300), których wersję ujawnił później Kommiersant (czytaj więcej: S-300PMU-2 dla Iranu). Dostawy baterii rozpoczęły się w dniu 11 kwietnia br. (czytaj więcej: Początek dostaw S-300 dla Iranu), a komponenty systemu można było zobaczyć tydzień później w czasie defilady z okazji Dnia Armii w irańskiej stolicy (czytaj więcej: Komponenty systemu S-300 na defiladzie w Teheranie [ZDJĘCIA]).
Fot. Fars News Agency.
S-300PMU-2 Faworit (w kodzie DIA/NATO: SA-20B Gargoyle B; indeks GRAU: 35R6-2) jest to rakietowy system przeciwlotniczy produkcji sowieckiej i rosyjskiej klasy ziemia-powietrze, zdolny do zwalczania celów powietrznych (w tym nisko lecących) oraz taktycznych rakietowych pocisków balistycznych. System wszedł na uzbrojenie w 1997 roku jako modernizacja S-300PMU-1 z wydłużonym zasięgiem rażenia ze 150 do 200 km na pułapie do 27.000 m przy użyciu pocisków rakietowych 48N6E2. Najnowszy z wariantów rodziny S-300P, powstał jako konkurencja dla rodzimego S-300W oraz amerykańskiego MIM-104 Patriot (w wersji z pociskami PAC-2 i PAC-3).
Informacje o rozmieszczeniu S-300PMU-2 w pobliżu zakładów nuklearnych pojawiły się tydzień po ujawnieniu konkurencyjnego systemu rakiet ziemia-powietrze o nazwie Bavar 373, który mimo iż rodzimy, to jednak powstał z pomocą inżynierów rosyjskich (czytaj więcej: Iran ujawnia nowy czołg Karrar i system przeciwlotniczy Bavar 373).
Czytaj także:
Nowy irański czołg podstawowy Karrar [WIDEO]
Iran ujawnił nowy sprzęt wojskowy [ZDJĘCIA]
Kolejne nowości irańskich sił zbrojnych [FOTO+WIDEO]
Iran przetestował nowe rakiety balistyczne
