Jak informuje portal Military.com, US Army zerwała kontrakt z koncernem Orbital ATK na dostawę 20 egzemplarzy granatnika samopowtarzalnego M25 CDTE (Counter Defilade Target Engagement) kal. 25 mm na amunicję programowalną, co może zagrozić całemu programowi wdrożeniowemu tej stosunkowo nowej broni.
Granat programowalny przeciwpancerny kal. 25 mm x 39B dla M25 CDTE. / Wikimedia Commons (domena publiczna).
W piątek, 5 maja br. amerykański portal o tematyce wojskowości Military.com dowiedział się, że równo miesiąc wcześniej, w dniu 5 kwietnia br. US Army zerwała kontrakt z koncernem Orbital ATK na dostawę 20 egzemplarzy granatnika samopowtarzalnego M25 CDTE (Counter Defilade Target Engagement) kal. 25 mm na amunicję programowalną, z powodu niedostarczenia broni zgodnie z warunkami umowy, pomimo szeroko zakrojonych negocjacji.
Jak donosi agencja prasowa Reutera, Orbital ATK złożył skargę w sądzie okręgowym w Minnesocie przeciwko niemieckiemu koncernowi Heckler & Koch, z którym to broń została opracowana, żądając odszkodowania w wysokości ponad 27 mln USD. Uzasadnieniem skargi amerykańskiego partnera jest naruszenie umowy przez Niemców, tj. niedostarczenie 20 dodatkowych egzemplarzy broni, w wyniku czego Orbital ATK nie mógł wywiązać się ze zobowiązania wobec US Army. Zdaniem Reutera, Heckler & Koch odrzucił wszystkie roszczenia w pozwie. Portal Military.com usiłował uzyskać komentarz od obu firm zbrojeniowych w tej sprawie, jednak bezskutecznie.
Nie jest jasna także przyszłość tej broni w US Army. Wcześniej planowano, że w latach 2018-2021 w ramach kwoty 9,76 mln USD, która pozwoliłaby na rozpoczęcie produkcji seryjnej, nastąpi wdrożenie 105 egzemplarzy broni za łączną kwotę 97,74 mln USD. Jednak podczas prezentacji programów broni osobistej w okresach krótko-, średnio- i długoterminowych na konferencji Project Manager Soldier Weapons, zapytany przez uczestnika o nieuwzględnienie granatnika M25 CDTE, ppłk Steven Power, kierujący tymi programami odpowiedział, że granatnik nadal znajduje się w jego gestii, ale na tę chwilę nie może mówić o statusie całego programu.
Z kolei szef programu Soldier Weapons, płk Brian Stehle dodał, że w US Army istnieje wymóg posiadania amunicji programowalnej, a dowództwo dokonuje ponownej oceny rzeczywistego zapotrzebowania i dąży do konkretnych rozwiązań materiałowych.
Prototypowy XM25 Air Burst Weapon. / Wikimedia Commons (domena publiczna).
Nazywany potocznie Punisher, granatnik samopowtarzalny M25 CDTE (w fazie prototypu znany jako XM25 Air Burst Weapon ? przyp. red.), pozwala operatorowi na precyzyjne rażenie przeciwnika, dzięki możliwości zaprogramowania odległości w jakiej ma eksplodować granat. Broń używa amunicji kal. 25 mm x 39B: ćwiczebnej i programowalnej odłamkowo-burzącej, a w przyszłości planowano także rozwój prototypowej amunicji przeciwpancernej, obezwładniającej oraz do niszczenia drzwi i zawiasów (również programowalnej). Zasięg rażenia wynosi od 35 do 500 metrów dla celów punktowych oraz do 600-800 metrów dla celów powierzchniowych.
Granatnik jest rozwijany od niemal 20 lat, najpierw w ramach programu karabinka automatycznego-granatnika XM29 Objective Individual Combat Weapon (OICW), który w 2004 roku został podzielony dwa programy: modułowego karabinu automatycznego XM8 (anulowany dla US Army rok później, ale używanego wyłącznie przez siły specjalne Królewskiej Malezyjskiej Marynarki Wojennej i prywatne firmy wojskowe) i granatnika samopowtarzalnego XM25 Air Burst Weapon (ABW), którego pierwsze sześć prototypów zostało dostarczonych US Army w dniu 27 kwietnia 2005 roku (bazującego także na rozwiązaniach niemieckiej strzelby H&K CAWS). Broń jest wyposażona w system celowniczy L-3 Brashear, składający się z kamery dziennej i termowizyjnej, dalmierza laserowego, czujników meteorologicznych, programatora zapalników, komputera balistycznego oraz wyświetlacza.
Pięć prototypów broni wysłano do Afganistanu w październiku 2010 roku i trafiły na wyposażenie żołnierzy 101. Dywizji Powietrznodesantowej (101st Airborne Division (Air Assault)), gdzie zostały przetestowane pod kątem przydatności w działaniach bojowych, odporności na zmienne warunki atmosferyczne oraz taktyki użycia na szczeblu plutonu. Natomiast w marcu 2013 roku miał miejsce incydent, również w Afganistanie, gdy żołnierze 75. Pułku US Army Rangers (The 75th Ranger Regiment) odmówili zabrania granatników na akcję, gdzie mieli wziąć udział w ataku na wzmocniony punkt obronny talibów, gdyż stwierdzono, że ważący ponad 4,5 kg granatnik jest zbyt ciężki i nieefektywny na polu walki, dlatego zrezygnowali z przymusu jednoczesnego ograniczenia liczby karabinków M4A1.
Źródło:
military.com: Army Kills Contract for Shoulder-Fired Airburst Weapon
Czytaj także:
SIG Sauer P320 nowym pistoletem półautomatycznym US Army
Polska Policja będzie używała granatników rewolwerowych RGP-40
Wojsko Polskie kupi 200 granatników rewolwerowych krajowej produkcji
Czeski subkarabinek BREN 2 dla francuskich antyterrorystów z GIGN
HK433: nowy karabinek automatyczny od Heckler & Koch
Heckler & Koch dostarczy karabiny wyborowe dla US Army
