Bogusław Pacek – „Wojna hybrydowa na Ukrainie” [RECENZJA]

Na krajowym rynku wydawniczym nakładem wydawnictwa Rytm ukazała się książka gen. dyw. w st. spocz. prof. dr hab. Bogusława Packa pt. Wojna hybrydowa na Ukrainie, która została objęta przez portal Nowa Strategia patronatem medialnym. Ta unikalna pozycja stanowi wnikliwe studium trwającego od lutego 2014 roku konfliktu rosyjsko-ukraińskiego.

Wojna hybrydowa na Ukrainie nie stanowi zupełnie nowego, nieznanego rodzaju konfliktu, ale różni się od wcześniejszych konfliktów o charakterze hybrydowym pod wieloma względami. Nigdy dotąd nie było tak trudno sprecyzować, kto jest właściwym przeciwnikiem prowadzonych działań.

Bogusław Pacek, Wojna hybrydowa na Ukrainie, Rytm, Warszawa 2018, s. 229

 

Na wydaną w solidnej twardej okładce książkę składa się sześć rozdziałów. Pozycję zamyka indeks nazwisk i indeks geograficzny. W pierwszym rozdziale autor trafnie zwraca uwagę na fakt, że tytułowa wojna hybrydowa nie jest zjawiskiem nowym, lecz zauważalne rozpowszechnienie tego terminu nastąpiło wraz z wybuchem konfliktu na Ukrainie w 2014 roku. Poznajemy tu specyfikę działań hybrydowych oraz najważniejsze cechy tego rodzaju  konfliktów w oparciu o dorobek zagranicznych i krajowych badaczy.  Mamy tu do czynienia ze studium teoretycznym i syntezą wiedzy naukowej, co wydaje się uzasadnionym zabiegiem w obliczu wielu nieścisłości i mitów dotyczących już samego pojęcia „wojna hybrydowa”.

Na treść kolejnego rozdziału składa się kalendarium wydarzeń na Krymie w 2014 roku, których efektem końcowym była aneksja terytorium dokonana przez Federację Rosyjską. Przebieg konfliktu poprzedza analiza uwarunkowań geograficznych, etnicznych i historycznych Półwyspu Krymskiego. W trzecim rozdziale autor przybliża nam genezę konfliktu hybrydowego na wschodzie Ukrainy oraz przedstawia jego przebieg w sposób tożsamy z poprzednim rozdziałem. Zawarte w dwóch rozdziałach kalendarium wydarzeń jest stosunkowo dokładnym zapisem działań wojennych, opartym jednak na powszechnie dostępnych źródłach internetowych.

Sedno książki stanowią dwa kolejne rozdziały, które są syntezą  przeprowadzonych przez autora badań. Warto podkreślić, iż autor pełnił funkcję przewodniczącego zespołu badawczego w ramach programu NATO DEEP (Defence Education Enhancement Programme), który od 2013 roku zajmował się reformą edukacji wojskowej na Ukrainie, a w 2016 roku podjął się wnikliwego studium konfliktu Ukraińskiego. Przy opracowaniu materiału autor skorzystał także z dorobku grupy ukraińskich ekspertów analizujących przebieg konfliktu od 2014 do 2016 roku. Na podstawie przeprowadzonych badań autor zaproponował również własną definicje wojny hybrydowej.

Niezwykle ciekawy jest ostatni, szósty rozdział na który złożyły się relacje uczestników konfliktu.  Przetłumaczone wypowiedzi w ich oryginalnej formie pozwalają nam poznać charakter konfliktu, jego przebieg oraz stosowane przez  strony sposoby walki i metody działania. Zebrane wypowiedzi dobrze ukazują złożoność sytuacji w rejonie konfliktu oraz brak perspektyw na jego szybkie zakończenie.

Dokonana przez autora obszerna analiza działań militarnych i pozamilitarnych podczas konfliktu Ukraińskiego pozwala zweryfikować wiele tez i mitów jakie pojawiły się na jego temat oraz wzbogacić teorię wojen hybrydowych. Ponad to przedstawione wnioski pozwalają nie tylko lepiej zrozumieć konflikt na Ukrainie i specyfikę działań hybrydowych, lecz stanowią również cenny pryzmat do oceny rozwiązań przyjętych w ramach rodzimego systemu obronnego, chociażby w kontekście roli Wojsk Obrony Terytorialnej. Za rozsądną cenę otrzymujemy zatem perspektywę bardzo ciekawej i wartościowej lektury, którą śmiało można polecić wszystkim zainteresowanym poruszaną problematyką.


    Autor: gen. dyw. w st. spocz. prof. dr hab. Bogusław Pacek

Tytuł: Wojna hybrydowa na Ukrainie

Wydawnictwo: Rytm

Oprawa: Twarda

Rok wydania: 2018

ISBN: 978-83-7399-753-0

Liczba stron: 248

Format: B5

>>>> Książkę można kupić u wydawcy tutaj <<<<


gen. dyw. w st. spocz. prof. dr hab. Bogusław Pacek

Bogusław Pacekgenerał dywizji w stanie spoczynku, profesor zwyczajny Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach, doktor habilitowany nauk wojskowych. Komendant Główny Żandarmerii Wojskowej. Zastępca dowódcy operacjo wojskowej Unii Europejskiej w Czadzie i Republice Środkowoafrykańskiej. Asystent szefa Sztabu Generalnego generała Franciszka Gągora ds. Spraw Wojsk Lądowych i Wojsk Specjalnych. Doradca Ministrów Obrony Narodowej Bogdana Klicha i Tomasza Siemoniaka. Rektor Komendant Akademii Obrony Narodowej. Doradca NATO do spraw reformy edukacji wojskowej na Ukrainie. Założyciel i pierwszy prezes Federacji Organizacji Proobronnych. Twórca oddziałów specjalnych Żandarmerii Wojskowej w Warszawie, Mińsku Mazowieckim i Gliwicach. Inicjator i autor wstępnej koncepcji utworzenia jednostki specjalnej Agat. Wyróżniony tytułem Lidera Bezpieczeństwa Narodowego przez Stowarzyszenie Wspierania Bezpieczeństwa Narodowego (2015). Honorowy Obywatele m. Rypina (2012). Laureat plebiscytu Homo popularis – najpopularniejszy Pomorzanin roku 2015. Autor 20 monografii i ponad 200 artykułów o tematyce związanej z bezpieczeństwem.

 

 

Absolwent Wydziału Bezpieczeństwa Narodowego Akademii Obrony Narodowej w Warszawie (obecnie Akademii Sztuki Wojennej). Instruktor strzelectwa sportowego, instruktor kalisteniki i zagorzały fan wycieczek górskich. Zdobywca Wojskowej Odznaki Górskiej 21 Brygady Strzelców Podhalańskich i Odznaki Skoczka Spadochronowego Służb Ochrony. Członek grupy rekonstrukcyjnej SPAP Wojkowice i Stowarzyszenia "Głos bohatera". Do głównych zainteresowań naukowych autora należą terroryzm międzynarodowy, przestępczość zorganizowana, społeczne inicjatywy w obszarze bezpieczeństwa i obronności oraz zarządzanie kryzysowe.