Wojska Specjalne (WS) jako czwarty rodzaj Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej zostały powołane Ustawą o zmianie Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw z dnia 24 maja 2007 roku. Jednostki podległe Dowództwu WS, czyli JW Grom, JW Komandosów, JW Formoza, JW Agat, JW Nil i 7. Eskadra Działań Specjalnych, są powszechnie uważane za elitę Wojska Polskiego i doceniane przez sojuszników z NATO. Książka ukazała się pod patronatem medialnym portalu Nowa Strategia.
Słowem wstępu muszę zwrócić uwagę, że po raz pierwszy recenzuję książkę wyższego oficera Wojska Polskiego w stanie spoczynku. Książka została wydana solidnie w twardej okładce, przyjemnej dla oka pod kątem graficznym i na moim ulubionym papierze kredowym. Wewnątrz znajdziemy ponad 200 fotografii, grafik i schematów. Zamiast wstępu kilka słów zarysu historii wojsk specjalnych na świecie i w Polsce przedstawiają gen. dyw. Piotr Patalong, dr Andrzej Karkoszka i gen. bryg. Marek Olbracht.
Książka składa się z sześciu rozdziałów tematycznych. Pierwszy opisuje historię powołania do życia i rozwoju wojsk specjalnych w Polsce, począwszy od powstań narodowych, poprzez II RP, siły specjalne podczas II wojny światowej (w tym cichociemnych), nowe struktury w czasach PRL, aż po współczesność (w tym kalendarium najważniejszych wydarzeń i osiągnięć w rozwoju WS w latach 1961-2014). Rozdział drugi, najobszerniejszy, skupia się poszczególnych jednostkach specjalnych współczesnego Wojska Polskiego, w tym powołaniu Dowództwa WS i przekształceniu go w Dowództwo Komponentu WS. W rozdziale tym znajdziemy historię, symbolikę, zadania, strukturę organizacyjną i biografie wszystkich dowódców.
Rozdział trzeci opisuje etapy rekrutacji i selekcji do poszczególnych jednostek WS, natomiast czwarty proces szkolenia i doskonalenia rekrutów i żołnierzy. Rozdziały te zostały solidnie ozdobione ocenzurowanymi rzecz jasna fotografiami rekrutów podczas wyczerpujących testów sprawnościowych, a także zdjęciami żołnierzy podczas ćwiczeń.
Rozdział piąty opisuje umundurowanie i uzbrojenie opisywanych jednostek specjalnych. Znajdziemy tam fotografie wyposażenia osobistego, opisy konstrukcji strzeleckich, a także fotografie pojazdów: motorów crossowych Cogiva, quadów Polaris kołowych i z gąsienicami, Toyota Hilux 4×4 i Mercedes G290 4×4, HMMWV z systemem zagłuszającym), łodzi bojowej Volvo Penta, bezzałogowca Orbiter, beczki pirotechnicznej do likwidacji materiałów wybuchowych, noktowizorów, hełmów, masek przeciwgazowych, noża „specjalsa”, kamizelki taktycznej z systemem Molle, granatnika bezodrzutowego Carl Gustav, 60-mm lekkiego moździerza LM60, 12,7-mm wkm M2 Monroy, radiostacji Harris PRC117 i PRC152 z komputerem taktycznym, zestawów łączności satelitarnej i kierowania bsl, śmigłowca Mi-17, katapulty bsl ScanEagle i systemu wyłapywania SkyHook.
Wśród broni palnej Autor opisał 9-mm pistolety samopowtarzalne SIG-Sauer P226, H&K USP, Beretta 92, Glock 17, pistolet specjalny do strzelania pod wodą SPP-1M, 5,7-mm pistolet FN, 11,43-mm H&K MK23 SOCOM, 5,7-mm pistolet maszynowy FN P90 i 9-mm Uzi, H&K MP5, PM 98 Glauberyt, 18,5-mm strzelby Remington 870 i Mossberg 590, 5,56-mm karabinek FN F2000, Beryl 96 i Mini-Beryl 96, H& HK416 i G36, karabinek M4, 7,62-mm karabiny wyborowe Remington 700, Stoner Rifle, Sako TRG-21, H&K PSG1 i 7,62/8,6-mm BOR/Alex, 8,6-mm karabin wyborowy Artic Warfare Magnum (AWM), 10,4-mm karabin wyborowy CheyTac M200 Intervention i 12,7-mm karabiny wyborowe TOR, M107 i PGM Hécate II, a także 5,56-mm karabin maszynowy FN Minimi.
Ostatni rozdział opisuje misje zagraniczne polskich jednostek specjalnych, oczywiście w sposób nienaruszający w żaden sposób bezpieczeństwa żołnierzy. Autor opisuje misje na Haiti (1994), w Słowenii (1996-1998), Kosowie (1999-2001), Macedonii (2001-2003), Afganistanie (od 2002), Zatoce Perskiej (2002-2003), Iraku (2003-2007), Kongu (2005) oraz Pakistanie (2005-2006). Rozdział ten również jest wypełniony fotografiami polskich żołnierzy, tym razem podczas wspomnianych misji. Na samym końcu książki znalazł się słowniczek skrótów anglojęzycznych, zawartych w publikacji.
Ocena. Niniejsza książka, jak na swoje rozmiary, w sposób wyczerpujący omawia wyżej wspomniane zagadnienia, aczkolwiek wiele z nich takich jaki biografie dowódców czy opisy konstrukcji strzeleckich są dostępne w Internecie i nie stanowią w żaden sposób materiału odkrywczego. Na pewno gratką dla Czytelnika będą wspomniane fotografie, szczegółowe opisy selekcji i szkoleń wytrzymałościowych czy struktur Wojsk Specjalnych. Książka powinna zainteresować laików, gdyż zawiera podstawową wiedzę, jaką powinien znać każdy kto interesuje się siłami specjalnymi.
BOGUSŁAW PACEK (ur. 1954) ? profesor nauk społecznych, gen. dyw. w st. spocz., absolwent Uniwersytetu Gdańskiego, profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Był komendantem głównym ŻW, zastępcą dowódcy operacji wojskowej UE w Czadzie i Rep. Środkowoafrykańskiej, doradcą MON, rektorem-komendantem AON, doradcą NATO ds. Reformy edukacji wojskowej na Ukrainie. Twórca OSŻW w Warszawie, Mińsku Mazowieckim i Gliwicach. Inicjator i autor wstępnej koncepcji utworzenia JW AGAT. Założyciel i pierwszy prezes Federacji Organizacji Proobronnych. W 2015 r. Stowarzyszenie Wspierania Bezpieczeństwa nadało mu tytuł Lidera Bezpieczeństwa, a w 2018 r. Przyznało „Pierścień Niepodległości”. Honorowy obywatel Rypina. Laureat plebiscytu „Homo Popularis” na najpopularniejszego Pomorzanina Roku 2015. Autor 20 monografii i ponad 200 artykułów o tematyce związanej z bezpieczeństwem. Fielietonista „Polski Zbrojnej”, „Świata Elit” i „Twojego Wieczoru”.
Autor: Bogusław Pacek
Tytuł: Wojska Specjalne Sił Zbrojnych RP
Wydawnictwo: Oficyna Wydawnicza RYTM, Uniwersytet Przyrodniczo-Humanistyczny w Siedlcach
Oprawa: Twarda
Rok wydania: 2019
ISBN: 978-83-7051–937–7, 978-83-7399-789-9
Liczba stron: 295
Format: 17,5 x 25 cm
>>>> Książkę można kupić u wydawcy tutaj <<<<