3 lipca 1850 r. w środowym wydaniu Kuriera Warszawskiego ukazał się artykuł o niezwykłym weteranie – Janie Gołąbeckim. Jego historia jest tak niesamowita, że aż trudno w nią uwierzyć.
Jan Gołąbecki (Kolembeski)[1] urodził się 1 marca 1730 r. w Ostrowie (kraju polskim)[2]. W 1774 r. wstąpił jako ochotnik do francuskiego pułku piechoty. W 1790 r. w wieku 60 lat został awansowany na kaprala. W roku 1808 wcielony do 3go pułku piechoty Legii Nadwiślańskiej. Ranny w 1814 r., został umieszczony w szpitalu w Poitiers, a wkrótce potem w I kompanii podoficerów straży nieruchomej, następnie zaś w 1846 r. (116 lat) do V kompanii podoficerów-weteranów.
Żołnierz Legii Nadwiślańskiej w 1810 roku / Źródło: Wikimedia Commons
Dekretem emerytalnym z dnia 17 maja 1850 r. otrzymał pensję za służbę wojskową i umieszczony został w domu dla Inwalidów. Jak go w ten czas opisywano ?Kolombeski ma więc dzisiaj lat 120, miesięcy 4, dni 3; liczy 75 lat służby i 29 kampanii. Zdrowie jego jest czerstwe; jest silny i dobrze zbudowany, i wygląda jak na 70 lub 80 lat.?
Będąc w V kompani podoficerów weteranów, stawał jeszcze na warcie i pełnił tą samą służbę co i inni jego koledzy. W czasie pobytu Króla Ludwika Filipa w Dreux, miał zaszczyt być przedstawionym monarsze, który odpiąwszy własny Krzyż Legii Honorowej, ozdobił nim wiekowego żołnierza.
Gołąbecki zmarł w Paryżu w kwietniu 1851 r., mając 121 lat w tym 76 służby wojskowej.
Źródła:
[1]https://fr.wikisource.org/wiki/Biographie_des_c%C3%A9l%C3%A9brit%C3%A9s_militaires_des_arm%C3%A9es_de_terre_et_de_mer_de_1789_%C3%A0_1850/K#KOLOMBESKI_.28JEAN.29
[2] http://ebuw.uw.edu.pl/Content/37240/directory.djvu , dostęp 20.01.2016.
