Amerykański pisarz Josh Billings powiedział kiedyś, że pies jest jedynym stworzeniem na ziemi, które kocha cię więcej niż siebie samego. Zdumiewająca i nieprawdopodobna historia Judy, niezłomnej suczki rasy pointer angielski, dowodzi, że najlepszy przyjaciel człowieka jest gotów razem z nim nie tylko dzielić życie w szczęściu i dobrobycie, ale także cierpieć głód, poniżanie i stawiać czoła śmiertelnym zagrożeniom, ratować od niebezpieczeństw wojny i poświęcać mu całe swoje jestestwo. Odwzajemniona miłość technika RAF-u Franka Williamsa do Judy, nie tylko pozwoliła im wspólnie przeżyć piekło japońskiego obozu jenieckiego na Sumatrze, ale także zachować godność aż do dnia wyzwolenia go przez brytyjskich komandosów. Niniejsza książka Roberta Weintrauba, bestseller The New York Times, pokazuje, że w najczarniejszych chwilach życia tylko bezwarunkowa miłość, przyjaźń i wzajemna pomoc, może utrzymać przy życiu iskierkę nadziei na lepsze jutro.
Judy tak długo unikała śmierci, że stało się to jej drugą naturą. Lecz przeżywszy wszystkie podróże, Judy zachęcała do życia wielu więźniów ? nie tylko Franka, który niewątpliwie najwięcej dla niej znaczył. Chociaż się zawahał, odrodził się natchniony gorzkim uporem wiodącym do chęci przeżycia. Fragm. książki; Rozdział 12: Kolej śmierci, s. 308.
Judy tak długo unikała śmierci, że stało się to jej drugą naturą. Lecz przeżywszy wszystkie podróże, Judy zachęcała do życia wielu więźniów ? nie tylko Franka, który niewątpliwie najwięcej dla niej znaczył. Chociaż się zawahał, odrodził się natchniony gorzkim uporem wiodącym do chęci przeżycia.
Fragm. książki; Rozdział 12: Kolej śmierci, s. 308.
Jako miłośnik psów nie mogłem przejść obojętnie obok tej książki. Chociaż znałem do tej pory wiele historii niezwykłych zwierząt, takich jak nasz wspaniały kapral Wojtek, które wiernie dzieliły najcięższy los z ludźmi podczas konfliktów zbrojnych, to historia ślicznej pointerki Judy wydaje się tak nieprawdopodobna jakby została wyjęta ze scenariusza filmowego. Na ponad 400 stronach solidnie wydanej w twardej okładce z obwolutą książki, Autor przenosi Czytelnika w realia brutalnej wojny na Pacyfiku, gdzie wobec nikczemności okupanta japońskiego, czoła stawiali nie tylko ludzie, ale także wierne im zwierzęta.
Zacznijmy od spraw technicznych. Tak jak wspomniałem, solidnie wydana książka jest dosyć duża, a przyjemna dla oka okładka, przedstawiająca naszą główną bohaterkę na tle żołnierzy alianckich lądujących na jednej z wysp Pacyfiku doskonale oddaje klimat, jaki zaserwował nam Autor, ale przede wszystkim samo życie.
Wędrówka Judy rozpoczyna się w Szanghaju, gdzie przyszła na świat w 1936 roku, następnie, już jako maskotka kanonierki HMS Gnat na rzece Jangcy, ucieczce do Singapuru i także stamtąd przed japońskimi wojskami, w 1942 roku zatopiona i ranna na pokładzie kanonierki HMS Grasshopper w okolicy archipelagu Lingga, gdzie po raz pierwszy cudem uniknęła śmierci, następnie pobyt na bezludnej wyspie o nazwie Posic z innymi rozbitkami, ewakuacja na Singkep i Sumatrę, gdzie została wraz ze swoimi ludźmi pojmana przez wroga. Przebywając przez trzy lata w japońskich obozach jenieckich na okupowanej Sumatrze (będącej wówczas częścią Holenderskich Indii Wschodnich), m.in. w Padang i Gloegoer II, kolejnej ewakuacji, tym razem na pokładzie japońskiej jednostki, do okupowanego Singapuru, storpedowanej przypadkowo przez brytyjski okręt podwodny, gdzie znowu cudem ocalała, ratując życie także siedmiu innych rozbitkom, znalazła się w kolejnych obozach jenieckich, ale na Półwyspie Malajskim, m.in. Loeboeksakat, gdzie pozostała do końca wojny. Jej życie wieńczy podróż do Wielkiej Brytanii, gdzie zostaje okrzyknięta bohaterką i końcowe lata w zależnym od korony brytyjskiej Sułtanacie Zanzibaru.
W ciągu swego czternastoletniego życia, Judy doświadczyła brutalności japońskich żołnierzy już za szczeniaka, gdy w Szanghaju jeszcze w czasach pokoju, rozpici słudzy swojego cesarza poniżali nie tylko miejscowych Chińczyków, ale także kupców zachodnich, którymi opiekowały się rzeczne siły Royal Navy czy US Navy. Podczas służby jako oficjalna maskotka Royal Navy, już w pierwszych tygodniach o mało co nie utonęła, ostrzegała swoich towarzyszy przed japońskim lotnictwem (niczym radar), gdy sytuacja międzynarodowa stawała się coraz bardziej napięta i nasilały się incydenty zwiastujące wielką wojnę na Pacyfiku. Pointerka dbała o wszystkich przyjaznych jej ludzi, jakich spotkała na swojej drodze: znajdowała źródło wody dla rozbitków, odstraszała, często z narażeniem życia, dzikie zwierzęta podczas tułaczek przez dżunglę, stawała w obronie bitych i poniżanych jeńców wojennych (sama posiadała status jeńca o numerze #81-A, jako jedyne zwierzę podczas II wojny światowej), zdobywała jedzenie w ekstremalnych warunkach okupacji japońskiej, gdzie głód powodował, że praktycznie wszystko nadawało się do spożycia. Choć sama wielokrotnie unikała śmierci, często dzięki swojemu życiowemu towarzyszowi wędrówki, Frankowi Williamsowi, jej niezłomność i duch walki dawał siłę i wolę przetrwania wszystkim jeńcom.
Zupełnie nieprawdopodobnym jest, ile siły, ale i szczęścia może mieć zdaje się zwykły pies, rzucony w wir wojny, toczonej przez ludzi i czytając niniejszą książkę czasem nie mogłem uwierzyć, że to wszystko prawda. Niemniej, zeznania wielu świadków, wspomnienia współuczestników jej niedoli utwierdzają, że Judy słusznie została odznaczona Medalem Dickin, odpowiednikiem Krzyża Wiktorii, brytyjskim odznaczeniem wojennym przyznawanym za czyny męstwa na polu bitwy. Na końcu książki znajdują się komentarze Autora co do źródeł, wyjaśniające interesujące kwestie poruszone w poszczególnych rozdziałach. Warto zauważyć, że jeden z rozdziałów (Rozdział 6: psy wojny) jest poświęcony pamięci innych czworonogów, które wiernie towarzyszą człowiekowi na polu walki od przynajmniej 7 wieku p.n.e., poprzez najnowsze przykłady dzielnych stworzeń, jak pudel Louis podczas wojny secesyjnej, bostoński terrier Sierżant Stubby podczas I wojny światowej, czy psy z omawianej II wojny światowej: mieszaniec Chips, doberman Wolf, mieszaniec chow-chow i buldoga o imieniu Sinbad, doberman Kurt czy w końcu nowofunlandczyk Gander, który poświęcił swoje życie chwytając japoński granat i ratując siedmiu swoich ludzkich towarzyszy.
Książkę mogę z czystym sumieniem polecić każdemu miłośnikowi zwierząt czy pasjonatowi historii. W środku znajduje się kilkadziesiąt zdjęć Judy, z których wiele nie było do tej pory publikowanych. Uważam, że należy pamiętać o takich dzielnych stworzeniach jak główna bohaterka książki Judy, czy inne wspomniane przez Autora psy wojny, które porzucając swój zwierzęcy świat całkowicie poświęciły się swoim ludzkim przyjaciołom. Żyjąc w spokojnych czasach czasem nie dostrzegamy jak daleko leżą granice poświęcenia naszych pupili, dopóki twarde życie nie wystawi miłości psa do człowieka i człowieka do psa na ciężką próbę. Książka Roberta Weintrauba przypomina, a dla większości młodego pokolenia wyciąga z mroków historii, niesamowite historie wojenne z czworonogami w roli głównej.
Polecam!
ROBERT WEINTRAUB ? mieszka w Decatur (Georgia, USA) i jest autorem dwóch książek o baseballu: ?The Victory Season? oraz ?The House That Ruth Built?. Pisał dla wielu czasopism, portali i gazet sportowych i ogólnych, takich jak ?Grantland?, ?The New York Times?, ?Slate?, ?ESPN.com?, ?SBNation?, ?Football Outsiders?, ?Columbia Journalism Review?, ?Cincinnati Magazine?, ?Atlanta Magazine?, ?The Guardian? i innych. Jest także producentem telewizyjnym programów sportowych w ESPN, CNN, Discovery, ABC Sports, CBS Sports, Turner Broadcasting, Speed, Cartoon Network, Channel Four, TWI, Asia Sport Television i innych.
Autor: Robert Weintraub
Tytuł: Najlepszy przyjaciel. Człowiek i pies ? bohaterstwo podczas drugiej wojny światowej / No Better Friend: One Man, One Dog, and Their Extraordinary Story of Courage and Survival in WWII
Wydawnictwo: Replika
Oprawa: Twarda + obwoluta
Rok wydania: 2017
ISBN: 978-83-7674-576-3
Liczba stron: 440
Format: 16,0 x 23,0 cm
>>>> Książkę można kupić u wydawcy tutaj <<<<
