Jak poinformowała służba prasowa amerykańskich Sił Powietrznych na Pacyfiku (PACAF), pięć wysokościowych bezzałogowców dużej długotrwałości lotu typu RQ-4 Global Hawk zostanie tymczasowo przebazowanych z bazy lotniczej Andersen na wyspie Guam do bazy lotniczej Yokota w pobliżu Tokio.
W piątek, 7 kwietnia br. służba prasowa amerykańskich Sił Powietrznych na Pacyfiku (Pacific Air Forces; PACAF) poinformowała, że Siły Powietrzne Stanów Zjednoczonych ma w planach tymczasowe przebazowanie pięciu wysokościowych bezzałogowców dużej długotrwałości lotu typu RQ-4 Global Hawk wraz z personelem latającym i technicznym w liczbie około 105 osób, którzy obecnie stacjonują w bazie lotniczej Andersen na wyspie Guam do amerykańskiej bazy lotniczej Yokota w miejscowości Fussa, leżącej w aglomeracji Tokio. Przebazowanie nastąpi od maja do października br.
Jak podkreśla komunikat prasowy, przebazowanie maszyn ma zasadniczo związek z niekorzystną pogodą w okresie letnim, w tym z dużą częstotliwością tajfunów, wpływających na przymusowe ograniczenie lotów operacyjnych dronów, ale także z zapewnieniem wsparcia partnerom japońskim oraz bezpieczeństwa i stabilizacji w regionie.
Położenie amerykańskich baz lotniczych Andersen na wyspie Guam i Yokota w Japonii. / Opracowanie własne na podst. Wikimedia Commons.
Northrop Grumman RQ-4 Global Hawk jest wysokościowym bezzałogowcem rozpoznawczym dużej długotrwałości lotu (High-Altitude Long Endurance; HALE), zaprojektowanym przez korporację Ryan Aeronautical (będącą obecnie częścią Northrop Grumman) w ramach programu Tier II+ i oblatanym w dniu 28 lutego 1998 roku oraz będącym jednym z największych na świecie aparatów latających w swojej klasie.
Obecnie używany przez USAF wariant zbudowany łącznie w 42 egzemplarzach, czyli RQ-4B Block 30/40, ma 39,9 metra rozpiętości skrzydeł, 14,5 metra długości, 4,7 metra wysokości oraz 14.628 kg maksymalnej masy startowej. Napędzany pojedynczym silnikiem turbowentylatorowym Rolls-Royce F137-RR-100 o ciągu 34 kN, osiąga prędkość maksymalną 629 km/h oraz zasięg do 22.779 km przy długotrwałości lotu ponad 32 godzin i pułapie do 18.000 metrów.
Ponadto, dwie maszyny przetransferowano do NASA na potrzeby Centrum Badania Lotu im. N. A. Armstronga (wcześniej im. H. L. Drydena), zostały także wypożyczone przez europejskich członków NATO oraz jeden zakupiony przez Niemcy (wariant RQ-4E Euro Hawk). Morski wariant rozpoznawczy i patrolowy, MQ-4C Triton, został zamówiony przez US Navy w liczbie czterech egzemplarzy (łącznie planuje się zakupić 68; czytaj także: Jest zgoda US Navy na produkcję dronów MQ-4C Triton). USAF operuje także jednym egzemplarzem w wariancie EQ-4B (drugi rozbił się w dniu 20 sierpnia 2011 roku w Afganistanie), wyposażonym w powietrzny terminal komunikacyjny pola walki (Battlefield Airborne Communications Node; BACN).
RQ-4B Global Hawk w bazie lotniczej Andersen na wyspie Guam. / fot. USAF (Senior Airman Nichelle Anderson/released).
Źródło:
pacom.mil: U.S. Deploys Global Hawks to Japan, Maintains Stability of Indo-Asia-Pacific Region
Czytaj także:
Powstanie amerykańsko-japoński dron klasy MALE
USA rozmieściły uderzeniowe drony MQ-1C Gray Eagle w Korei Płd.
Kalifornia: Katastrofa treningowej wersji samolotu U-2
Szczegóły następcy U-2 ujawnione
Powstanie następca legendarnego U-2?
Amerykańskie F-22A i F-16 w Japonii