Adolf Galland to jeden z największych niemieckich asów myśliwskich II wojny światowej. Konto Gallanda zamyka liczba 104 zestrzeleń w 705 misjach bojowych. Wszystkie one dokonane zostały na froncie zachodnim Sylwetkę tego wybitnego lotnika chciałem przedstawić w poniższym tekście.
Przyszły generał Luftwaffe urodził się 19 marca 1912 r. w miejscowości Westerholt w Westfalii. Jego kariera zawodowa miała być związana z rolą podskarbiego i zarządcy dóbr hrabiego Westerholt, do której to Adolfa przygotowywał jego ojciec. Jednakże jego losy potoczyły się inaczej. Kiedy miał 16 lat zobaczył na niebie szybowiec. Jako, że zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego posiadanie własnych sił powietrznych było w Republice Weimarskiej zakazane, pierwsze kroki jeśli chodzi o awiację Galland stawiał w szkole szybowcowej. Widząc postępy jakie robi jego syn, ojciec Gallanda sprezentował mu jego własny szybowiec, wyprodukowany w Jeleniej Górze, ?Grunau Baby?. Od lata 1932 r. był członkiem szkoły pilotów Lufthansy w Brunszwiku. Latał m.in. na trasie Stuttgart-Barcelona. Galland uczestniczył także w tajnych treningach na myśliwcach, które odbywały się pod auspicjami Reggia Aeronautica, we włoskim Grottaglie. Dwa lata później Adolf Galland został powołany do niemieckiej armii, gdzie początkowo służył w 10. pp w Dreźnie, by od 1935 r. związać swoją karierę z Luftwaffe, w myśliwskim pułku nr 2 im. Richthofena w Doberitz. W 1937 r. zaciągnął się do służby w niemieckim ?Legionie Condor?, walczącym po stronie frankistów podczas wojny domowej w Hiszpanii. Od lipca 1937 r. do maja 1938 r. dowodził eskadrą 3./J 88. Podczas walk latał na przestarzałych Heinkel?ach He 51. Po powrocie do kraju, Galland pracował w Ministerstwie Lotnictwa jako ?ekspert od wszelkich aspektów lotów szturmowych?. Po powrocie do lotów został dowódcą eskadry II. (Schl)/LG 2, która jako jedyna w Luftwaffe zajmowała się atakowaniem tylko celów naziemnych. Podczas kampanii wrześniowej porucznik Galland wykonał blisko 50 lotów bojowych na Messerschmitcie BF 110. Po jej zakończeniu otrzymał awans na kapitana i został odznaczony Krzyżem Żelaznym. Kolejnym etapem w jego karierze było przeniesienie na upragnione myśliwce Messerschmitt BF 109, w które był wyposażony pułk JG 27. 12 maja 1940 r. niedaleko Liege, Galland zestrzelił swój pierwszy samolot. Był nim angielski Hurricane. Tego dnia jego łupem padły kolejne dwie brytyjskie maszyny. Kampanię francuską zakończył jako dowódca III grupy JG 26. W tym czasie jego konto wynosiło 17 zestrzelonych samolotów wroga. Podczas bitwy o Anglię został mianowany majorem i dowódcą JG 26. 25 września otrzymał także Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu za 40 zwycięstw na froncie zachodnim. Niemiecka opinia publiczna pilnie śledziła rywalizację Gallanda z innym niemieckim asem myśliwskim, majorem Wernerem Mőldersem, prywatnie przyjacielem Gallanda. Obaj piloci stali się bohaterami w swoim kraju, a postać Adolfa stawała się coraz popularniejsza w Rzeszy. Charakterystyczna sylwetka Gallanda, którą cechowały zawadiacki uśmiech, podgięta do góry czapka oraz nieodłączne cygaro gościła w niemieckich gazetach i kronikach filmowych. Aby nie rozstawać się z cygarami nawet w trakcie lotów bojowych, polecił zainstalowanie w samolocie specjalnej popielniczki na jego ulubione cygara. Jego BF 109 zdobił wizerunek Myszki Miki.
Messerchmitt BF 109, na którym latał Galland podczas kampanii francuskiej/ Źródło: http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Bf_109_E-4_JG26_Galland_klein72.jpg
21 czerwca 1941 r. został zestrzelony przez Spitfire?a pilotowanego przez podporucznika Bolesława Drobińskiego z Dywizjonu 303. i musiał awaryjnie lądować. Jeszcze tego samego dnia odniósł swoje 70 zwycięstwo, za które otrzymał awans na podpułkownika i Krzyż Rycerski Krzyża Żelaznego z liśćmi dębu i mieczami oraz został drugi raz zestrzelony podczas walki z czterema samolotami brytyjskimi. Musiał ratować się skokiem na spadochronie. 5 grudnia 1941 r. został pułkownikiem mianowanym przez Gőringa Głównym Inspektorem Lotnictwa Myśliwskiego (w miejsce Mőldersa, który zginął w katastrofie lotniczej). Do tego momentu jego konto strąconych maszyn zamykało się liczbą 94. 28 stycznia mundur Gallanda zdobiły już Liście Dębowe z Brylantami i Mieczami do Krzyża Rycerskiego. Pierwszym zadaniem, które mu powierzono była ochrona myśliwska niemieckich pancerników ?Scharnhorst? i ?Gneisenau?, które przedzierały się z Brestu do Kilonii. Wkrótce potem swoją uwagę Galland zwrócił na pojawiające się nad niemieckimi miastami bombowce RAF i USAF. Wraz ze swoim sztabem musiał opracować skuteczną koncepcję zwalczania nieprzyjacielskich maszyn. 19 listopada 1942 r. został generałem. Galland był zwolennikiem masowej produkcji Messerschmitta Me 262 ?Schwalbe?, który dzięki odrzutowym silnikom miał stanowić przeciwwagę dla osłaniających bombowce, myśliwców P 51 ?Mustang?. Koncepcja Gallanda, wedle której myśliwce ?Schwalbe? miały być skoncentrowane w północnej Francji i Niderlandach, czyli rejonach, gdzie mogły zadać wrogowi największe straty nie spodobała się Gőringowi i Hitlerowi. Oni uważali, że Me 262 miał pełnić funkcję błyskawicznego bombowca, tzw. ?Blitzbombera?. Galland wypominał także niekompetencję i nieudolność ludzi, z którymi musiał pracować.
Adolf Galland (tutaj w mundurze podpułkownika)/ Źródło: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/a/a8/Bundesarchiv_Bild_146-2006-0123%2C_Adolf_Galland.jpg/354px-Bundesarchiv_Bild_146-2006-0123%2C_Adolf_Galland.jpg
W styczniu 1945 r. pod zarzutem zainspirowania tzw. ?buntu myśliwców?, Galland został zwolniony z funkcji Głównego Inspektora Lotnictwa Myśliwskiego. Dzięki interwencji Alberta Speera, Hitler zezwolił Gallandowi na utworzenie własnej jednostki myśliwców. JV 44, którym dowodził Galland latał wyłącznie na Me 262. Samoloty stacjonowały na lotnisku Riem w pobliżu Monachium. Do końca wojny zestrzelił jeszcze 7 maszyn, w tym dwa ciężkie bombowce. 26 kwietnia 1945 r. podczas ataku na formację Marauder?ów B 26 jego myśliwiec został trafiony, a generał Galland wylądował w szpitalu. Stąd trafił do amerykańskiego obozu jenieckiego, gdzie przebywał do 1948 r. po wyjściu na wolność pracował w Argentynie, gdzie sprawował funkcję doradcy lotniczego. Po powrocie do Niemiec w roku 1955 otrzymał propozycję powrotu do lotnictwa wojskowego RFN, ale odrzucił tą ofertę. Pracował jako konsultant i reprezentant w przemyśle lotniczym RFN. Był także autorem książki ?Die Erste Und die Letzten?, a także konsultował film ?Bitwa o Anglię?. Generał Adolf Galland zmarł 9 lutego 1996 r. w miejscowości Oberwinter koło Bonn.
