W wieku 94 lat zmarł w Urzędowie Karol Rolla, w czasie kampanii wrześniowej żołnierz 12. pułku ułanów, a następnie 1. Dywizji Pancernej gen. Stanisława Maczka. W składzie 1. pułku pancernego przeszedł cały szlak bojowy dywizji – od Francji (bitwy pod Falaise) poprzez Belgię i Holandię aż do Wilhelmshaven w Niemczech.
Karol Rolla
Karol Rolla urodził się w Bęczynie 28 stycznia 1920 r. jako przedostatni z sześciu synów Jana Rolli. Przygodę z wojskiem rozpoczął w 1938 r., gdy otrzymał przydział do 12. pułku ułanów podolskich. W czasie wojny obronnej we wrześniu 1939 roku walczył w Wołyńskiej Brygadzie Kawalerii Armii Łódź gen. Rómmla. W pierwszych dniach września brał udział w największej bitwie polskiej kawalerii pod Mokrą. W dniach 13 i 14 września walczył pod Grzybowicami, Zboiskami i Lwowem. Internowany na Węgrzech.
Następnie statkiem z Chorwacji udał się do Marsylii i obozu polskich żołnierzy w Orange. Karol Rolla kampanię francuską, od maja do czerwca 1940 r. odbył w 10. Brygadzie Kawalerii Pancernej pod dowództwem gen. S. Maczka. 17 czerwca brygada, aby nie poddać się, rozwiązała się, a żołnierze przedzierali się przez nieprzyjazne terenu w stronę portów atlantyckich. Z innymi żołnierzami brygady załadował się w końcu czerwca na polski statek ?Sobieski? w Bordeaux i przybył do Anglii.
Na wyspach w obozach szkoleniowych w Szkocji przez 4 lata ćwiczył się w różnych czołgach , przygotowując się do powrotu do Polski. W początku 1942 r. została sformowana 1. Dywizja Pancerna pod dowództwem gen. Maczka. Karol Rolla był w 1. pułku pancernym płk. Stefanowicza. Pułk ten wylądował 8 sierpnia 1944 r. koło Caen i już 10 sierpnia wziął udział w bitwach pod Falaise i Chambois. Dalszy szlak bojowy polskich pancerniaków wiódł przez Rouen, Abbeville do Belgii. Wiosną 1945 r. wkroczyli do Niemiec, gdzie 6 maja w porcie Wilhelmshaven zakończył się marsz wojenny.
Karol Rolla przebywał w wojskach okupacyjnych Niemiec do 16 grudnia 1946 r. kiedy dywizja została rozwiązana. Awansował do stopnia kaprala. Został wyróżniony odznaczeniami brytyjskimi (Campaign Star, Defense Medal), francuskimi (Croix de Combatants), odznakami pułkowymi. Po zwolnieniu ze służby wojskowej pracował w Holandii, ale tęsknota za krajem przeważała i 27 maja 1947 r. wrócił do kraju, do Urzędowa. W PRL awansowano go do stopnia sierżanta, odznaczono Krzyżem Czynu Bojowego Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie, Medalem za Udział w Wojnie Obronnej 1939 r.
