Rosyjskie media donoszą, iż Kreml zamierza sprzedać Iranowi zmodernizowane zestawy przeciwlotnicze S-300WM Antiej-2500 jako rekompensatę za niedostarczenie objętych wcześniej embargiem S-300PMU-1.
W 2007 roku podpisano rosyjsko-irański kontrakt na dostawy 5 dywizjonów zestawów przeciwlotniczych S-300PMU-1 (w kodzie DIA/NATO: SA-20 Gargoyle; indeks GRAU: 64N6 i 96L6E) za 800 mln USD, jednakże międzynarodowe sankcje na ten kraj związane z programem nuklearnym (rezolucja nr 1929 Rady Bezpieczeństwa ONZ), spowodowały jego bezterminowe wstrzymanie.
Po niedawnym zniesieniu embarga temat dostaw zestawów przeciwlotniczych powrócił jak bumerang. Władze w Teheranie skierowały do Genewy roszczenia wobec Moskwy na kwotę 4 mld USD jako rekompensatę za koszty przygotowań do wdrożenia zamówionych systemów do służby oraz straty moralne.
>>> Izrael ćwiczył atak na irańskie instalacje nuklearne? <<<
Według doniesień mediów, Kreml zaproponował zamiast S-300PMU-1, dostarczenie nowocześniejszych systemów S-300WM Antiej-2500 (w kodzie DIA/NATO: SA-23 Gladiator/Giant), który jest wyposażony w pociski przeciwlotnicze 9M83ME oraz 9M82ME z pół-aktywnym naprowadzaniem radarowym (semi-active radar homing; SARH), mogące razić cele powietrzne: rakiety krótkiego- i średniego zasięgu, pociski manewrujące, samoloty czy nosiciele broni naprowadzanej precyzyjnie (Precision Guided Munitions; PGM) i walki radioelektronicznej (electronic countermeasure; ECM) na dystansie do 200 km i pułapie do 30 km. Jedynym warunkiem Rosji na dostarczenie zestawów S-300WM Antiej-2500 jest odejście Iranu od roszczeń.
Po lewej: wyrzutnia 9A83ME typu TELAR z czterema kontenerami startowymi oraz radiolokatorem transmisji komend i podświetlania celu. Po prawej: pojazd odpalająco-załadowczy 9A84ME z dwoma kontenerami i dźwigiem przeładunkowym o nośności 6.350 kg / Wikimedia Commons.
Kontener z pociskiem 9M83ME / Wikimedia Commons
Kontener z pociskiem 9M82ME / Wikimedia Commons
Stanowisko dowodzenia dywizjonu 9S457-1 mieści sześć stanowisk operatorów, mogących kontrolować równocześnie do 70 celów, automatycznie określać ich rodzaj (aerodynamiczne lub balistyczne, realne lub fałszywe) i stopień ważności oraz rozdzielać (automatycznie i w ciągu 3 sekund) 24 cele do śledzenia dla jednej z wielokanałowych stacji naprowadzania rakiet 9S32ME. Średni czas od wykrycia celu aerodynamicznego do odpalenia pocisku przeciwlotniczego nie przekracza 17 sekund, a balistycznego 3 sekund.
Stanowisko dowodzenia dywizjonu 9S457-1 / Wikimedia Commons.
Wielokanałowa stacja naprowadzania rakiet 9S32ME z trójwspółrzędną antenę ścianową z siecią przekaźników o polaryzacji fazowej / Wikimedia Commons.
